Ρώτησε τους φίλους σου ποιος πιστεύουν ότι είναι εκείνος ο παράγοντας που συμβάλλει περισσότερο στην επιτυχία. Οι περισσότεροι θα δεις πως θα επιλέξουν την ευφυΐα, παρόλο που μια νέα έρευνα δείχνει ότι απαιτείται και λίγη τύχη. Κι επειδή ο παράγον τύχη είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις στην καθημερινότητά σου, αυτό που μπορείς όμως να καταφέρεις είναι να προσπαθήσεις να είσαι ευφυής. Μη νομίζεις, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται!

Η άσκηση είναι πιο ισχυρή από τη σκέψη
Ο εγκέφαλός μας είναι ένας ιστός και όπως συμβαίνει σε κάθε άλλο ιστό, η ηλικία προκαλεί την πτώση της απόδοσής του. Καθώς πλησιάζουμε στα 20 μας, ο ιππόκαμπος – το τμήμα του εγκεφάλου μας που είναι αφιερωμένο στη μάθηση και τη μνήμη – αρχίζει να συρρικνώνεται κατά περίπου 1% ετησίως. Καθώς ο ιππόκαμπός μας λοιπόν συρρικνώνεται, χάνουμε φυσικά μέρος της ικανότητάς μας να επεξεργαζόμαστε και να διατηρούμε πληροφορίες.

Οι έρευνες όμως μας δείχνουν ότι δεν χρειάζεται να συρρικνωθεί. Η άσκηση -όπως ακριβώς κάνει και για τους σκελετικούς μύες- με τον ίδιο τρόπο μπορεί να επιβραδύνει ή ακόμα και να αναστρέψει τη φυσική φθορά του εγκεφάλου. Σε αντίθεση με τη συμβατική σοφία, μπορούν να δημιουργηθούν νέα εγκεφαλικά κύτταρα. Οι έρευνες δείχνουν ότι η άσκηση μπορεί να αυξήσει το μέγεθος του ιππόκαμπου μας, ακόμη και στις δεκαετίες των 60 και των 70, μετριάζοντας τον αντίκτυπο της απώλειας μνήμης που σχετίζεται με την ηλικία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας των New York Times, Γκρέτσεν Ρέινολντς, «η άσκηση… κάνει περισσότερα για να ενισχύσει τη σκέψη παρά η ίδια η σκέψη».

Ο εγκέφαλός μας και οι μύες, μας «μιλούν» συνεχώς στέλνοντας ηλεκτροχημικά σήματα μπρος-πίσω. Όταν οι μύες μας συστέλλονται, χημικές ουσίες απελευθερώνονται μέσα στην κυκλοφορία του αίματός μας. Όταν αυτές οι χημικές ουσίες φτάνουν στον εγκέφαλό μας, βοηθούν στην ενεργοποίηση του σχηματισμού νέων νευρώνων και επομένως βελτιώνουν τη μνήμη και τη γνωστική λειτουργία. Πιο δυνατοί μύες, πιο δυνατός εγκέφαλος.

Η ποσότητα της άσκησης που απαιτείται
Εάν σε ανησυχεί ο χρόνος που περνά, μια μετά-ανασκόπηση ορισμένων μελετών που δημοσιεύθηκαν στο Transitional Sports Medicine έδειξε ότι ακόμη και «η αερόβια άσκηση διαρκείας από δύο λεπτά έως μία ώρα σε μέτρια έως υψηλή ένταση μπορεί να βελτιώσει την προσοχή, τη συγκέντρωση και τις λειτουργίες μάθησης και μνήμης έως και δύο ώρες». Ωστόσο, ενώ αυτό το στοιχείο είναι χρήσιμο τη δεδομένη αυτή τη στιγμή, είναι απίθανο να είναι αρκετό για να αποτρέψει την απώλεια μνήμης που σχετίζεται με την ηλικία.

Εάν επιθυμείς μια μακροπρόθεσμη ώθηση, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που περπατούσαν βιαστικά- στοχεύοντας σε στόχο καρδιακού παλμού 60 % έως 75 % του μέγιστου – για 40 λεπτά τρεις φορές την εβδομάδα αύξησαν τον όγκο του ιππόκαμπου ελαφρώς πάνω από το 2%.
(Οι συμμετέχοντες που ακολούθησαν ένα πρόγραμμα ελαφρών διατάσεων παρουσίασαν συρρίκνωση του ιππόκαμπου μεταξύ 1 % και 2 %.) Φυσικά, το περπάτημα είναι μόνο ένας τρόπος άσκησης. Οποιαδήποτε μορφή άσκησης μέτριας έντασης μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα.

Το κλειδί είναι να ασκείσαι σε επίπεδο που να διατηρεί τον σφυγμό σου μεταξύ 60 % και 75 % του μέγιστου καρδιακού σου παλμού. Σε γενικές γραμμές, ο μέγιστος καρδιακός μας ρυθμός είναι 220 παλμοί ανά λεπτό μείον την ηλικία μας, αλλά αυτό μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το ιατρικό ιστορικό του καθένα. Επομένως, εάν είσαι 40 ετών, στόχευσέ για έναν καρδιακό παλμό ανάμεσα στο 108 και 135. Το περπάτημα, το τζόκινγκ, η ποδηλασία, η προπόνηση με βάρη, λειτουργούν και είναι αρκετά να μην χρειάζεται να κάνεις πολύ μεγάλες παύσεις ανάμεσα στα σετ. Η άσκηση με γιόγκα ή πιλάτες ή οποιαδήποτε μορφή σου αρέσει και επιλέξεις να κάνεις μόνο ευεργετικές συνέπειες μπορεί να έχει. Γιατί, όπως συμβαίνει σχεδόν με τα πάντα στη ζωή, το να κάνεις τα σωστά πράγματα ξανά και ξανά είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς την επιτυχία. Σε αυτή την περίπτωση, το να γίνουμε – και να παραμείνουμε – πιο έξυπνες!

See Also

Comments are closed.

Pin It